توضیحات:
تحقیق با موضوع مثبت نگری، در قالب doc و در 30 صفحه، قابل ویرایش.

بخشی از متن:
مثبت نگری
در این بخش درباره مثبت نگری که شامل تعاریف، تحقیقات انجام گرفته و قابلیتهای آن است بحث می شود.
مبانی نظری آموزش مثبت نگری
در طي دهه گذشته روان‌شناسي مثبت‌گرا به يكي از گرايش‌هاي عمده در روان‌شناسي تبدیل‌شده و به‌سرعت جايگاه مناسبي در اين رشته يافته است. سرعت اين گرايش در تبديل به يك رويكرد عمل‌گرا و مبتني بر شواهد با پيشينه هیچ‌یک از گرايش‌هاي ديگر قابل‌مقایسه نيست. اين سرعت به‌ویژه درزمینه‏ی شيوه‌ها و مداخلاتي كه در روان‌شناسي مثبت‌گرا ابداع و مورداستفاده قرارگرفته‌اند، چشمگير است. کاربست مداخلات مثبت به‌منظور ارتقاي كيفيت زندگي، خشنودي بيشتر از زندگي، شادكامي و نشاط و دستيابي به خوش باشی (احساس ذهني آسايش) و در یک‌کلام سعادتمندي (خوشبختي) مي‌باشد. گسترش اين كاربست‌ها تا جايي است كه در چند سال اخير از درمان‌هاي مثبت‌گرا سخن گفته‌شده است (سلیگمن ، 2006).
براي فهم اين مداخلات و بررسي نتايج مطالعات مبتني بر آن‌ها نخست لازم است تا از روان‌شناسي مثبت‌گرا، ماهيت و اصول آن شناخت داشته باشيم. به همين مناسبت در آغاز به پيشينه، تعريف و حوزه‌‌هاي عمل و مطالعات اين رشته اشاره‌کرده و آنگاه به مثبت درماني، اصول و مداخلات و راهكارهاي آن جهت اینکه افراد بتوانند ارتباط میان افکار، احساسات و رفتار خود را درک کنند و با انجام تمرین‏های مختلف بتوانند به‌جای یأس و انفعال و تفسیر‏های بدبینانه، رویدادها را به‌گونه‌ای خوش‌بینانه تفسیر کنند و با آن‌ها به صورتی سازنده روبه‌رو شوند پرداخته خواهد شد.
پيشينه روان‌شناسي مثبت‌گرا
كريستوفر پترسون (2006) در كتاب مباني روان‌شناسي مثبت‌گرا معتقد است كه روان‌شناسي مثبت‌گرا گذشته‌اي طولاني و پيشينه‌اي بسيار كوتاه دارد. وي در اين زمينه معتقد است هرچند اين حوزه از سال 1998 توسط مارتين سليگمن و همكاران او ابداع شد ولي مدت‌ها پیش‌ازاین در آثار روان‌شناساني چون آبراهام مزلو و در آثار وي آنجا كه از خلاقيت و خود شکوفایی سخن مي‌گويد بر وجوهي از جنبه‌هاي مثبت در آدمي و در روان‌شناسي تأکید شده است. بااین‌حال آنچه به‌عنوان روان‌شناسي مثبت‌گرا شناخته مي‌شود به‌طور مشخص از 1998 و توسط سليگمن آغاز و از سال 2000 با اختصاص يكي از شماره‌هاي مجله روان‌شناسي آمريكايي به اين رشته رسماً در متون روان‌شناسي وارد شد.
اما روان‌شناسي مثبت‌گرا چيست و چه ضرورتي براي آن وجود داشته است؟
و . . .

فهرست مطالب:
مثبت نگری
مبانی نظری آموزش مثبت نگری
پيشينه روان‌شناسي مثبت‌گرا
تعريف روان‌شناسي مثبت‌گرا
ضرورت وجود روان‌شناسي مثبت‌گرا
اهداف اوليه روان‌شناسي
الف) درمان بيماري‌هاي رواني
ب) ساختن زندگي بارآور و رضايت‌بخش براي همگان
ج) شناخت و پرورش استعدادهاي برتر
1) وقوع جنگ جهاني دوم
2) تأسیس موسسه ملي سلامت روان
مبانی روان‌شناسي مثبت
ابعاد روان‌شناسي مثبت‌گرا
مثبت‏اندیشی
تداوم: «گاهی» در برابر «همیشه».
فراگیر بودن: «خاص» در برابر «عام»
شخصی: «درونی » در برابر «بیرونی »
شناسایی علائم و نشانه‏های مثبت‏اندیشی
آگاهی از احساسات
شناسایی افکار
شناخت باورها
گام‏های ایجاد مثبت‏اندیشی
محدودیت‏های مثبت‏اندیشی
جدول2-1 مربوط به پیشینه پژوهشهای انجام گرفته در مورد متغیر مثبت اندیشی

منابع دارد